فرش در حال حاضر بخشی از یک رویکرد اکولوژیکی است، هم از نظر مواد و هم از نظر فرآیندهای مختلف ساخت و بازیافت آن. در عصر توسعه پایدار، تولیدکنندگان با ایجاد فرش های اکولوژیکی کاملاً با این فلسفه سازگار شده اند.
ساختار اصلی آن طبیعی است و فرش 12 متری بزرگمهر در واقع محصولی سازگار با محیط زیست است، اگر به نسخه طبیعی آن، الیاف پشم یا گیاهی پایبند باشیم. در واقع، فرش ها در اصل از مواد نساجی کاملاً طبیعی تهیه می شدند.
امروزه وقتی صحبت از فرش می شود، پشم باکیفیت ترین ماده باقی مانده است و کاملا طبیعی است. از نظر مواد طبیعی، فرش هایی از نوع علف دریایی، نارگیلی یا سیزال را نیز می شناسیم: اینها الیاف گیاهی هستند. بنابراین آنها در ترکیب خود نیز طبیعی هستند.
امروزه بیشتر فرش ها از ترکیبات مصنوعی ساخته می شوند. بنابراین، دیگر نمی‌توانیم از فرش‌های اکولوژیکی صحبت کنیم، برخی از تولیدکنندگان فرش با بهره‌برداری از مواد جدید، از موی بز یا لاما گرفته تا کاغذ بازیافتی یا ذرت و چغندر، تولیدات زیست‌محیطی را آغاز کرده‌اند.
بنابراین این فرش‌ها به دلیل ترکیب طبیعی‌شان و همچنین به دلیل اینکه کاملاً قابل بازیافت هستند، به محیط زیست احترام می‌گذارند.
البته توجه داشته باشید که یافتن این نوع کالا در شبکه های سنتی خرده فروشی بسیار دشوار است و بودجه باید قابل توجه باشد. فرش اغلب به خوبی در برنامه های ساخت و ساز HQE (کیفیت محیطی بالا) قرار می گیرد.
استاندارد HQE که به عنوان یک ابزار عمومی شناخته شده است، تعدادی معیار را به منظور بهره مندی از برچسب آن (14 هدف) تحمیل می کند که باید رعایت شوند.
ساخت فرش حداکثر بهینه شده است تا تأثیر صنعت بر محیط زیست به حداقل برسد. به بیان ساده، ما انتشار گازهای گلخانه‌ای در هوا را تا حد امکان محدود می‌کنیم، تا حد امکان آب کمتری مصرف می‌کنیم و مصرف انرژی را محدود می‌کنیم.
