نوعی فولاد که با استفاده از پوشش روی در سراسر بدنه آن گالوانیزه شده است را ورق گالوانیزه شیروانی در تبریز می نامند تا از خوردگی یا زنگ زدگی در امان بماند. فولاد گالوانیزه در مقایسه با فولاد غیر گالوانیزه عمر و دوام بیشتری دارد.
فرآیند اعمال روی بر روی سازه فولادی را “گالوانیزه کردن” می نامند. این فرآیند برای اولین بار در فرانسه و انگلستان در سال 1837 اختراع و توسعه یافت، که در آن یک ورق فولادی در حمام روی مذاب غوطه ور می شد (روشی به نام “گالوانیزه کردن گرم”).
رایج ترین روش اعمال پوشش روی روی فولاد، گالوانیزه گرم است. با این حال، فرآیندهای مختلفی وجود دارد که برای گالوانیزه کردن فولاد نیز استفاده می شود، مانند:
Sherardizing: در این روش، یک ورق فولادی تا دمای 752 درجه فارنهایت (400 درجه سانتیگراد) گرم می شود و از پودر روی عبور می کند. در این دمای بالا، انتشار بین مولکول های روی و فولاد رخ می دهد.
گالوانیزه نواری پیوسته و سیم گالوانیزه: در این روش، یک نوار فولادی یا مفتول فولادی از محلول روی مذاب با سرعت بالای 590 فوت (180 متر) در دقیقه در یک پمپ هوای کنترل شده عبور داده می شود. این یک پوشش روی روی ورق فلز اعمال می کند.
اسپری فلز روی: در این روش یک ورق فولادی تا سطح کلاس III تمیز می شود و سپس با استفاده از تفنگ شعله پلاسما روی آن پودر روی پاشیده می شود.
لایه گالوانیزه به روش معمولی پخت می شود تا لایه اسپنگل تولید شود قبل از اینکه لایه گالوانیزه جامد شود، با پودر روی یا بخار اسپری کنید تا کریستالیزاسیون اسپنگل ها را کنترل کنید یا ترکیب حمام آبکاری را کنترل کنید تا به حداقل برسد.
پس از گالوانیزه کردن، آن را حرارت داده و نورد می کنند تا سطحی صاف ایجاد شود پس از اینکه محلول روی از نوار فولادی خارج شد، آن را در یک کوره آلیاژی پردازش می کنند تا پوشش یک لایه آلیاژ روی-آهن را تشکیل دهد.
